Welkom nieuw bestuurslid: Koos Spanbroek
Op de ALV konden wij een nieuw bestuurslid verwelkomen. Wie is Koos Spanbroek, waarom sluit hij zich aan bij het BPP-bestuur en wat doet hij graag in zijn vrije tijd? ‘Ik gun de huidige generatie gepensioneerden van harte een mooi leven.’
Koos Spanbroek (69) woont in Dongen (NB). Hij kan terugkijken op een lange loopbaan in de gezondheidszorg, waarbij hij zich inzette voor diverse doelgroepen. Tussendoor is hij af en toe ‘vreemdgegaan’ door te werken voor onder andere een landelijk schoonmaakbedrijf. Inmiddels heeft hij de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt, maar kiest er bewust voor om te blijven werken.
Waarom gaat u graag door met werken?
‘Vooral omdat ik er nog de energie voor heb! Bovendien heb ik met al mijn jaren ervaring een toegevoegde waarde voor de organisatie en de medewerkers. Ik werk momenteel als interimmanager voor stichting Zuidwester. Dat is een organisatie voor mensen met een verstandelijke beperking of niet aangeboren hersenletsel.’
Wat heeft u bewogen om u in te zetten als bestuurslid van de BPP?
‘Ik wil graag van betekenis zijn voor de samenleving. Als bestuurslid wil ik opkomen voor de belangen van de gepensioneerden bij PFZW. De huidige generatie gepensioneerden heeft Nederland na de Tweede Wereldoorlog weer opgebouwd tot waar we nu zijn. Ik gun deze generatie van harte een mooi leven.’
Waaraan hoopt u in het bijzonder bij te dragen?
‘Als bestuurslid ondersteun ik graag de processen die nodig zijn om de belangen van de gepensioneerden goed te kunnen behartigen.’
Hoe ervaart u de sfeer binnen de BPP?
‘De sfeer is goed en scherp. Aan de ene kant bezit het bestuur een schat aan kennis en wordt er hard gewerkt. Aan de andere kant ervaar ik fijne collegialiteit.’
Welk boek heeft u het laatst gelezen?
‘De meeste mensen deugen van Rutger Bregman. Ik kan dat boek zeer aanbevelen vanwege de prettige schrijfstijl en omdat je rustig bij elk hoofdstuk kunt beginnen. Bregman maakt duidelijk dat er meerdere kanten zitten aan elke gebeurtenis. Zo staat in het boek een beschrijving van de geschiedenis van “Paaseiland”.
In ons collectieve geheugen betreft dat een gewelddadig einde van die cultuur. De wetenschappelijke benadering van Bregman laat zien dat ook andere mogelijke ontwikkelingen hebben geleid tot dat einde (en niet per se gewelddadig). Deze twee verschillende zienswijzen zetten mij wel aan het denken of alles is zoals het bekend staat!’
Laura Vegter, nieuwsbriefredacteur